Naskah Drama Bahasa Jawa tentang kehidupan sehari-hari
Ana ing
sawijining desa ana pemuda kang wus akrab banget, yaiku Sardi lan Jono. Bocah
loro iku seneng banget nggawe ulah. Sampek kanca-kancane sing liya ora gelem
nyedhek amarga mesthi diusili. Wektu iku sawise sekolah Sardi ngampiri Jono.
Sardi : Jon, ayo engko dolan ! (
Nggeplek pundake Jono)
Jono : Gaweanmu dolan ae . Koyo wong
pinter wisan.
Sardi : Halah gayamu, gelem opo ora
kowe ?
Jono : Dolan nyandi lho ?
Sardi : Yo emboh... Pokoke dolan ben
koyo cah gaul ngono lho...
Jono : Emmm.. ayo lek ngono. Tapi
wegah aku lek sampek maghrib eneh !
Sardi : Hehehe, ora-ora.
Jono : Gek nggawa duit opo ora ?
Sardi : Halah, kuwi dirembug engko
ae... Yo wis aku arep mulih ( Mlaku ngadohi jono )
Jono : Oke-oke.... Engko kowe neng o
omahku.
Sawise iku
Sardi lan Jono dolan. Sardi lan Jono ora kelingan yen iki mau wayahe kelompok
drama B. Jawa kanggo ujian praktek kelas 3. Ing sawijining panggon, Deni lan
Parman nunggu bocah loro maeng. Bocah loro kuwi ora ngerti marang ngendi parane
Sardi lan Jono.
Parman : He, enek sing ngerti
Sardi karo Jono ?
Deni : Lha yo nyandi cah loro ki,
maeng opo ndak krungu di omongi...
Parman : Opo jajal diparani
neng omahe ?
Deni : Omahe sopo ?
Parman : Yo omahe Jono ae sing
enek wong tuwane
Deni : Lek ora enek piye ? Gek iki
urung latihan blas lho...
Parman : Halah kuwi masalah
keri, sing penting anggotane wis enek kabeh.
Deni : Yo wis kowe rono ae, aku neng
kene karo nggae naskah dramane, piye ?
Parman : Hmmm, yo lekno. Sing
apik lho yo critane ?
Deni : Oke bos.....
Banjur
Parman mara menyang omahe Jono. Ing kono Parman ora nemoni sopo-sopo. Akhire
Parman mbalik maneh lan nerusake nggawe teks drama karo Deni. Akhire ditunggu
sampek maghrib Sardi lan Jono ora ana ketok.
Deni : Piye bocah iki ? kok ora enek
ketok ?
Parman : Lha yo piye neh, lek
panggah ora gelem kelompok yo golek liyane ae.
Deni : Nah, setuju aku. Yo wis aku
pamit. Ki mesthi wong tuwaku wis nggoleki.
Parman : Oke, dirembug sesuk
neng sekolahan ae. Bocahe ditakoni.
Deni : Eh iyo, ojo lali sesuk nggawa
gitar gae musicale.
Parman : Gampang, yo uwis ndang muliho.
Deni mulih
amarga wis maghrib. Sesuke neng sekolahan Deni lan Parman rembugan bab drama B.
Jawa. Kanggo ngisi waktu ngenteni Jono lan Supardi bocah loro kuwi ngrembug
musik kang bakal digawe.
Parman : Ayo sakiki nggawe
musik kanggo dramane. Sing tentang lagu daerah ae.
Deni
: Yo angel lho kuwi, lha kowe opo iso ?
Parman : Jajal kene aku (njupuk
gitar saka tangane Deni)
Deni : Halah kemiso, jajal piye....
Parman : (nyanyi gundul-gundul
pacul)
Deni : Hahaha, kuwi rak yo tembang
dolanane bocah lho...
Parman : Sing penting lagu
daerah lho...
Deni : Ojo, diganti liyane ngono lho.
Parman : Jajal kowe iso opo ora
? (ngekekne gitar marang Deni)
Deni : (Main gitar)
Parman : Lha kuwi opo ora yo
lagu pop.... hahaha
Deni : Hahaha, lha aku ora iso lho..
Parman : Kene lek ngono aku ae.
Deni : (Ngekekne gitar) Aku sing
nyanyi yo ?
Parman : (Nyanyi karo Deni)
Deni : Haha, apik kuwi... yo uwis
nggae kuwi ae...
Sing
ditunggu-tunggu mara-mara teko karo mlayu. Ora rumangsa yen ditunggu.
Jono : Heh, bocah-bocah wes podo
latihan drama Bahasa Jawa, kelompoke awake dhewe
piye ?
Deni lan
Parman : Trus gue harus bilang wow gitu ? wow
Supardi : Heladalah, iki tenanan
lho...
Parman : Lha kowe dhekingi
nyandi ae ?
Supardi : Nyapo aku sing kok
takoni....
Parman : Lha wayahe kan
kelompok, kowe yo wis diomongi...
Supardi : Kapan lekmu omong ? (
mulai nesu )
Parman : Ow, kowe wis pikun yo
?
Pak Guru
: He he, enek opo iki ?
Deni : Niki, Pak. Sardi kalih Jono
dhekwingi mboten purun kelompok drama.
Pak Guru
: Weh weh, lha nyapo kok ora kelompok ki ?
Jono : Lha ancen ora diomongi to,
Pak.
Pak Guru
: Iyo to le ? Ora kok omongi ?
Deni : Sampun, Pak. Tapi mboten dugi.
Pak Guru
: Lha kwi kowe ora teko...
Jono : Ora diomongi, Pak.
Pak Guru : Halah wis ora usah ngeyel, ndang gek
kelompok
Sawise
ngono, bocah papat kelompok nggae drama. Amarga gotong royong akhire kelompoke
iso nampilake drama kang apik lan akeh kanca-kancane sing seneng.
Parman : Apik banget gayamu
cah, jan pantes dadi artis.
Deni : Lho yo jelas lah, sopo
disek...
Parman : Di, Jon, nyapo meneng
ae ki.... wis berhasil lho
Sardi : Aku njaluk sepuro yo, Man.
Parman : Halah, ora opo-opo....
Sing penting iki wis sukses.
Pak Guru : Lha yo ngono, lek gotong royong
bareng kan iso apik hasile
Sardi : Kula nyuwun pangapunten, Pak.
Nika sampun mboten sopan kalihan bapak.
Jono : Kula nggih, Pak.
Pak Guru
: Yo wis ora opo-opo. Makane ojo diterusne lekmu ndugal ki.
Sardi lan
Jono mulai ngrubah sikape. Pirang wulan sawise kuwi bocah papat maeng oleh
nilai Ujian kang paling apik dhewe. Gotong royong lan kerja keras iku bisa
ndadekake semubarang gawe dadi gampang lan oleh hasil kan muasne.
Post : naskah drama basa jawa , naskah drama bahasa jawa bocah sekolah, naskah drama basa jawa kang trep . . . .
Post : naskah drama basa jawa , naskah drama bahasa jawa bocah sekolah, naskah drama basa jawa kang trep . . . .
Tidak ada komentar:
Posting Komentar